Vandaag vroeg op om af te reizen naar Meppel waar Rob van Egmond met zijn caravan stond op een industrieterrein. Hij ontving hier uit handen van de Meppelse fietsclub een check van 100 euro voor Kika. Zie ook de blog van kika boer op reis.
Vanaf Meppel naar Dierenpark Taman Indonesia in Kallenkote.
Toen naar Ruinen waar we de schapen van de Ruiner schaapskudde hebben zien binnen komen.
Vandaag begon de dag met regen. Gelukkig was het eind van de ochtend droog.
In de tweede helft van de ochtend zijn we naar Erica gegaan waar het industrial smalspoor museum gevestigd is.
Geschiedenis
In 1850 werd door enkele Amsterdammers een maatschappij opgericht met als doel, de veengebieden in het zuiden van de gemeente Emmen te ontginnen. Men kocht 2000 ha veengebied aan, nadien het Amsterdamscheveld genoemd.
In 1909 werd deze Drentsche landontginning Mij. overgenomen door de Griendtsveen Maatschappij, evenals het dorp Griendtsveen in de Limburgse Peel genoemd naar de familie van der Griendt, die daar in 1885 de vervening en de productie van turfstrooisel ter hand had genomen. In het Amsterdamscheveld kwam het zwaarte punt te liggen op de winning van de bovenste laag (bolster) die zeer geschikt was voor de fabricage van turfstrooisel. Er werden 3 turfstrooisel fabrieken, een elektriciteit centrale en werkplaatsen gebouwd. Daarom heen ontstond een nederzetting -De Peel- genoemd; met woningen en een school.
Een uitgebreid smalspoornet werd aangelegd, voor het vervoer van grondstof naar de turfstrooisel fabrieken. De zachte ondergrond maakte het gebruik van lichte locomotieven, wagons en rails nodig. Met een spoorwijdte van 90cm. en een lengte van 18km. liep de lijn van het kantoor en de werkplaats aan de Peelstraat tot aan haar vervening bij Schöningsdorf vlak over de Duitse grens. Vanaf deze lijn liepen diverse aftakkingen het veen in. Op 30 maart 1983 had de laatste rit op de Griendtsveen lijn plaats wegens de beëindiging van de activiteiten van de turfstrooisel fabrieken. De vervening activiteiten in Duitsland werden echter voortgezet. In 1984 werd 6 ha fabrieksterrein op een restant hoogveen, met daarop aanwezige veldspoor activiteiten in erf pacht uitgegeven aan de Noord Nederlandse Museum Spoorbaan.
’s Avonds zijn we nog naar het ’t Hoes van Hol-An, gelegen in het brinkdorp Oud-Aalden waar we een lekkere pannekoek hebben genuttigd.
Vandaag naar landwinkel Goense in Marwijksoord waar we inkopen hebben gedaan. Hier oa een appel perentap gekocht.
Vandaar enkele hunnebedden bezocht.
Hunnebed Borger
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Toen naar Exloo waar op het Molenveld de schaapskudde van Exloo liep. Hierna zijn we gaan wandelen in het schapenpark waar we de rode paaltjes route hebben gevolgt.
foto 1 & 2 Rodepaaltjesroute schapenpark
foto 3 & 4 Schaapskudde Exloo op het Molenveld
foto 5 & 6 Schapenpark bij Odoorn
We zitten alweer op de helft van de vakantie.
Vandaag een rustig dagje. We zijn naar molen “de Bente” in Dalen geweest waar molenaar Hans Petit vanaf 1994 alleen op de windkracht ongeveer 3000 kg koren per week maalt; zowel voor grootverbruikers ( bakkers,slagers en restaurants.) Als voor mensen die allerlei dingen thuis bakken of gebruiken. Voordat Hans Petit molenaar werd was hij leraar op een school in Delft.
 |
 |
 |
 |
 |
Nu zitten we heerlijk met een bak koffie bij de open haart naar de TV te kijken.
Vandaag naar museumdorp Orvelte gegaan waar we de schaapskooi hebben bezocht. Hier is de schaapskudde van Westerborg gehuistvest. De kudde bestaat uit 260 ooien (vrouwtjes schapen). We zijn ongeveer een uur met de schaapsherder, honden en schapen meegelopen. Hierna hebben we het dorp Orvelte bekeken.
 |
 |
 |
 |
Vandaar zijn we naar het openluchtmuseum Ellert en Brammert gegaan.
De legende van Ellert en Brammert
Vrijwel elke streek en ieder land heeft zo in de loop der tijden zijn algemeen bekende verhalen welke zijn uitgegroeid tot legenden. Ook onze streek heeft zo zijn legende, die ook vrijwel in de gehele provincie bekend is. Het verhaal van de reuzen Ellert en Brammert, die aan de ingang van het openluchtmuseum staan.
Het Ellertsveld ontleent zijn naam aan de meest bekende Drentse legende, namelijk die van Ellert en Brammert. In de loop der jaren is dit volksverhaal in verschillende versies overgeleverd, maar de kern is toch altijd hetzelfde gebleven.
De overlevering zegt dat zo vier eeuwen geleden hier twee reuzen hebben gewoond: vader en zoon. Het waren ruwe kerels, die een onderaardse hut hadden gemaakt op het grote heideveld, tegenwoordig bekend onder de naam Ellertsveld. Vanuit hun hut stroopten de beide rovers de omgeving af. Wie niet dringend het Ellertsveld moest passeren, waagde zich er niet. Vanuit hun hol hadden Ellert en Brammert draden in alle richtingen over het veld gespannen. Deze draden waren met een bel verbonden. Als een argeloze reiziger ongemerkt een van deze draden raakte, begon de bel te klingelen. Ellert en Brammert trokken er dan onmiddelijk op uit om de reiziger met dikke knuppels neer te slaan en te beroven. Veel kooplieden vielen zo in handen van het roofzuchtige duo en wanneer ze het er levend van af brachten mochten ze nog dankbaar zijn.
Op een dag, toen vader en zoon door de heide struinden, bemerkten ze op de es van het dorpje Orvelterveen een knap, jong meisje: Marieke. Het arme meisje werd meegesleept naar het hol en moest daar zeven jaar lang het huiswerk verrichten. Een nadeel van een vrouw in huis voor de rovers was, dat ze nooit meer samen op pad konden gaan. Steeds moest een van beiden Marieke bewaken. Eens toen vader Ellert alleen met Marieke in het hol was, gaf hij haar de opdracht om hem te scheren. Marieke rook haar kans en sneed tijdens het scheren hem met het vlijmscherpe scheermes de strot af. Terwijl de reus stervende in elkaar zakte, nam zij de benen naar huis. Toen Brammert ontdekte wat er met zijn vader gebeurd was, zette hij de achtervolging in. Hij kon haar net niet meer inhalen.
De volgende morgen zag men dat er in de deur, die het meisje achter zich had dichtgeslagen, een grote bijl was blijven steken. Brammert had haar op een haar na gemist! Marieke en haar ouders verhuisden zo spoedig mogelijk naar een veiliger streek. En alle andere inwoners van Orvelterveen, die Brammerts wraak vreesden, verlieten het dorpje eveneens. Het duurde niet lang of het hele dorp was verplaatst.
Wat er van dit oerdrentse verhaal waar is, is niet meer na te gaan. Orvelterveen is inderdaad een dorpje geweest tussen Orvelte en de Kiel. Bij onderzoek in 1911 heeft men daar nog lemen dorsvloeren van vroegere boerenhoeven onder het zand weg gegraven.
Vanmorgen naar de schaapskooi van Ruinen geweest waar de schapen om 10.00 uur de kooi vertrokken naar de hei. Menno de schaapsherder gesproken en we kunnen in het voorjaar een dag meelopen met de kudde.
Vanaf Ruinen zijn we vertrokken naar Ijhorst waar we Rob van Egmond ontmoet hebben. Rob reist met zijn omgebouwde caravan , paard, geit, 3 honden en 2 kippen door Drenthe om geld in te zamelen voor Kika. Rob staat op het erf van Jan Lubberink waar we gastvrij zijn ontvangen met koffie.
Hierna hebben we een wandeling gemaakt in de bossen van Dwingelo.
 |
 |
 |
 |
Een beetje verkouden, snotteren en kuchen.
Eerst even langs Doorn om onze broer te bezoeken hierna hebben we de reis voortgezet naar onze vakantie bestemming.
Om ca. 15.00 uur zijn we aangekomen in het regenachtige Aalden. De tussenstop om Barendrechter Rob van Egmond te ontmoeten is in het water gevallen. We gaan hem morgen bezoeken in IJhorst (Overijssel).
Vrienden, 
Op maandag 27 september 2010 reizen we af naar Aalden. We zijn dan een week op bungalowpark Aelderholt. Deze weblog wordt dagelijks bijgewerkt.
We doen maandag een tussenstop om de Barendrechter Rob van Egmond te ontmoeten die door Drenthe, Friesland en Groningen trekt om geld in te zamelen voor onder meer het kinderkankerfonds KIKA. Hij reist met een caravan, getrokken door een paard en in het gezelschap van een hele menagerie aan andere dieren. Zonder een cent op zak wil hij proberen aan eten én geld te komen. De link naar kika boer op reis waar een blog wordt bijgehouden.
De weersverwachting voor Aalden de komende week. 